سنگ های آهکی

سنگ آهک (کربنات کلسیم CaCO3) نوعی سنگ رسوبی کربناته است که منبع اصلی مواد آهک است. بیشتر از مواد معدنی کلسیت و آراگونیت که اشکال کریستالی مختلف CaCO3 هستند تشکیل شده است. سنگ آهک زمانی تشکیل می شود که این مواد معدنی از آب حاوی کلسیم محلول رسوب کنند. این امر می‌تواند از طریق فرآیندهای بیولوژیکی و غیربیولوژیکی انجام شود، اگرچه فرآیندهای بیولوژیکی، مانند تجمع مرجان‌ها و صدف‌ها در دریا، احتمالاً در 540 میلیون سال گذشته اهمیت بیشتری داشته‌اند. سنگ آهک اغلب حاوی فسیل‌هایی است که اطلاعاتی در مورد  محیط ها و در مورد تکامل زندگی باستان در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد.

حدود 20 تا 25 درصد سنگ های رسوبی را سنگ کربناته تشکیل می دهد و بیشتر آن سنگ آهک است. سنگ کربناته باقی مانده بیشتر دولومیت است، سنگی فشرده که حاوی درصد بالایی از دولومیت معدنی است.دولومیت CaMg(CO3)2 است. سنگ آهک منیزیم یک اصطلاح منسوخ و با تعریف کم کاربرد است که  برای سنگ آهک حاوی دولومیت قابل توجه یا برای هر سنگ آهک دیگری که حاوی درصد قابل توجهی منیزیم است، استفاده می شود. بیشتر سنگ‌های آهک در محیط‌های کم عمق دریایی مانند قفسه‌های قاره‌ای یا سکوها تشکیل شده‌اند، اگرچه مقادیر کمتری هم  در بسیاری از محیط‌های دیگر تشکیل شده‌اند. بیشتر دولومیت در واقع دولومیت ثانویه است که در اثر تغییرات شیمیایی سنگ آهک به وجود می آید. سنگ آهک در مناطق وسیعی از سطح زمین قرار دارد و از آنجایی که سنگ آهک کمی در آب باران محلول است، این نوردهی ها اغلب فرسایش می یابند و به مناظر کارستی تبدیل می شوند. بیشتر سیستم‌های غار در سنگ‌های آهکی یافت می‌شوند.

سنگ آهک کاربردهای متعددی دارد: به عنوان ماده اولیه شیمیایی برای تولید آهک مورد استفاده برای سیمان (یک جزء ضروری بتن)، به عنوان سنگدانه برای پایه جاده ها، به عنوان رنگدانه سفید یا پرکننده در محصولاتی مانند خمیر دندان یا رنگ، به عنوان یک حالت دهنده خاک. ، و به عنوان یک مکمل تزئینی محبوب برای باغ های سنگی. سازندهای سنگ آهک شامل حدود 30 درصد از مخازن نفتی جهان است.